LUKTFRITT

Idag lovde igrunn Jørs å ringe Thomas etter dei hadde vore her. Han høyrde ikkje noko heile dagen, men når me kom heim kunne det sjå ut som det hadde vore nokon og sjekka lukta på badet vårt, og det lukta ikkje noko ut av hjelpesluken. Så då hadde han vel hatt oppi noko i sluket som kanskje hadde tørka ut? Me får sjå når me får hørt noko fra røyrleggjarane igjen. Og det er sikkert ikkje så lenge til, dei skal jo ha litt meir penger av oss så då høyre dei vel frå seg! :)

I dag har Thomas bytta nokra lyspærer som var gått så no vart det ljus både i krystallampa og ute i gangen igjen. Kjekt når da no går mot mørkare tider. Takk te paps som visa han litt på førehand igår korleis han skulle gjer det. Ein merkar nemleg at hausten er komen, me har ikkje hatt lys i trappeoppgangen på lenge, og spesielt den siste veka så har det vore vanskeleg å sjå noko om morgonen når me er på veg ned, så då hjelp det godt og iallfall ha eit lys der.

Apropos lys, eg hugsar då eg var lita jente og var på besøk hos mormor og morfar. Dei bur på Bønes her i Bergen og frå kjøkkenvindauga deira er det så mange lys når det er mørkt, det var veldig spanande for ei jente som var oppvokst på landet og eg ønskja meg alltid at då eg vart vaksen, så skulle eg og ha sånn utsikt med mykje bylys, slik som mormor og morfar. Og no har eg jammen meg greid det. Eg vert aldri lei av å kikke på den vakre utsikta vår, og eg synes det er fantastisk at hausten no er her med sine mørke haustkveldar.

 Eit par bilete, eg er ikkje kjent med innstillingane på kamera mitt enda. På tide eg lærar med det no. Men ein får jo ei viss kjensle, sjølv om bilete ikkje målar seg med verkelegheita :)